De muziekschool van Buchkirchen: Een blikvanger met karakter
Christian Frömel en Markus Fischer van F2 Architekten creëerden in het landelijke Buchkirchen (Oostenrijk) een muziekschool die met haar eenvoudig te lezen symboliek en ronde gevel van ver in het oog springt. De gevelschindels van PREFA in de speciale kleur mayagoud maken mee een blikvanger van het gebouw.
Drie elementen
Het representatieve gebouw bestaat uit meerdere volumes die zich onder een wit dak bevinden en in hun midden een foyer vormen. In de van buitenaf gemakkelijk te lezen bouwconstructie met de gebogen schindelgevel is een repetitieruimte die ook voor concerten kan worden gebruikt. Verder wordt het bouwvolume bepaald door een zeer eenvoudige ontsluiting van de bovenverdieping. Het paviljoengebouw bevindt zich op een afstand van de hoofdstraat, waardoor een 20 m breed voorplein ontstaat. Met de symboliek die achter de gebruikte materiaalmix schuilt haalden F2 Architekten deze opdracht binnen. Zo staan de dunne zuilen die het platte, witte dak dragen symbool voor de snaren van een viool, het hout verwijst naar de houtblazers en het aluminium naar de koperblazers.
Bouwen en afbouwen
In het bureau van F2 Architekten is het meestal een drukte van jewelste. Het team werkt een vijftigtal projecten per jaar af. De komende jaren willen ze een beetje “afbouwen”. Ze willen nog bewuster kiezen welke projecten ze willen uitvoeren en bouwen. “Niet alles bouwen betekent voor ons meer vrijheid”, legt Christian Frömel uit. Dat ze een voorliefde hebben voor de klassieke moderne architectuur, blijkt duidelijk uit het ontwerp van de muziekschool van Buchkirchen. Witte platte daken en dunne zuilen zijn typisch voor hun werk.
De keuze voor aluminium
Ondanks het beperkte budget koos het architectenteam voor een 160 m² grote aluminium gevel van PREFA op volle bebording. Op die wijze “konden we het concept van het gebouw zichtbaar maken”, licht Christian Frömel toe. De gevelschindel van klein formaat bleek uiterst geschikt door zijn uitgebreide kleurenpalet, flexibiliteit en geraffineerde montagetechniek. De vakman Rudolf Schmidhofer, die normaal geen opdrachten met een beperkte oppervlakte aanneemt, was dol op het project. Hij spreekt vol lof over de aansluiting van de schindels op de gepleisterde gevel en over de montage van de loodrechte gevel op de boogvormige bebording. Vooral de architectuur van de muziekschool van Buchkirchen trok hem over de streep om mee te werken aan de uitvoering van dit project. “Het oppervlak van een project is niet alles. Doorslaggevend zijn de kwaliteit van het ontwerp en de vrijheid die de architecten ons geven om zelf tijdens de uitwerking oplossingen aan te dragen.”
Materiaal:
