Hoe kan architectuur een afwisselend en actief leven voor senioren stimuleren in plaats van beperkingen op te leggen? Met seniorenresidentie Les Tilleuls aan de Franse Atlantische kust heeft het bureau AUNE Architekten deze vraag beantwoord. Met veel zin voor detail, een doordachte materiaalkeuze en respect voor de reeds aanwezige gebouwen ontwierpen ze een geheel van twintig met elkaar verbonden kleine woonhuizen en een nieuw gemeenschapshuis met restaurant en ruime buitenzone. Ze voelden de noden van de gebruikers en de wensen van de bouwheer perfect aan.
Woonkwaliteit door flexibel gebruik van de ruimte
“Hier moesten betaalbare woningen voor oudere mensen gebouwd worden. De woonkwaliteit moest dus hoog zijn en een flexibel gebruik van de ruimte vond ik heel belangrijk”, legt architect Pascal Courant uit. Wie hier woont, kan nog veel dingen zelf, maar is toch af en toe aangewezen op de hulp van anderen.
Integratie in de bestaande omgeving
De nieuwe gebouwen zijn gelegen op het domein van het voormalige klooster La Moëre, waar reeds gebouwen uit verschillende periodes in uiteenlopende bouwstijlen aanwezig waren. De architecten namen in hun ontwerp bewust ideeën, materialen en kleuren van de bouwsubstantie over. Een verwijzing naar het oude klooster uit de 18de eeuw zijn de losanges 44 x 44, die grote oppervlakken extra levendig maken en boeiend zijn om naar te kijken, net zoals de leien op het kerkdak.
“Stad in huis” met plaats om te flaneren
De architect plaatste twintig nieuwe wooneenheden en bekleedde deze met een doorlopende PREFA omhulling, waardoor ze de vorm van aparte kleine huizen kregen. Het ontwerp ging uit van het idee van eigen adressen, gelegen aan kleine open ruimtes en verbonden door een straat. De plattegrond van de nieuwbouw doet denken aan een overzichtelijke, overdekte stadswijk, die bewegingsvrijheid en oriëntatiepunten biedt. Zo creëerde AUNE een “stad in huis” met vijf ruimtes om te verpozen, met zitmeubelen en bovenlicht, die zich langs een as bevinden. In plaats van saaie gangen ontstond zo een interessante weg om te flaneren.
Mooi zonder monotoon te worden
De bekleding ligt als een deken over de gevels en de daken van de twintig kleine woonhuizen. De daken kregen verschillende hellingen en sommige gevels springen in of uit om monotonie te vermijden. Nog een voordeel: de technische installaties konden in de ruimte onder het dak geïntegreerd worden, zodat ze onzichtbaar blijven voor de bewoners van de gerenoveerde kloostervleugel aan de overkant.
Precieze uitvoering en continuïteit
De plaatsing van de hazelnootbruine aluminium daken en gevels was in handen van Gilles Esnault en zijn team van Tallot Couverture. Op een oppervlak van bijna 3.000 m² werden meer dan 15.000 PREFA dak- en gevellosanges 44 × 44 geplaatst. Deze klus werd geklaard door vijf tot zes dakdekkers in ongeveer 3.650 werkuren. Ze legden de focus op continuïteit, zodat de losanges een perfect patroon vormen. Er werden geen afsluitprofielen gebruikt aan de nok, waardoor de dakbedekking lijkt door te lopen. Aanpassingen aan het reeds bestaande gebouw en meerdere dakramen vergden bijzondere aandacht van de vakmannen ter plaatse. “Een goede dakdekker is een multitalent. Je moet vooraf grondig plannen en op de bouwwerf kunnen inspelen op onverwachte situaties.”
Meer informatie:
Materiaal: PREFA dak- en gevellosanges 44 x 44, P.10 hazelnootbruin
